Tek Ebeveynli Aile Ne Demektir?

Tek ebeveynli aile; bekar bir ebeveyn, evlenmemiş, dul veya boşanmış ve yeniden evlenmemiş olan kişidir. Tek ebeveynli haneye bir anne, bir baba, bir büyükanne ve büyükbaba, bir amca veya teyze başkanlık edebilir. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı verilerine göre Türkiye’de 18 yaşın altındaki çocukların yüzde 25 ila 30'u tek ebeveynli bir evde yaşıyor. Erkeklerle karşılaştırıldığında üç kat daha fazla kadın bu haneleri yönetiyor. Tek ebeveynli aileler, ebeveynlik sorumluluğunu paylaşan bir eş veya yetişkin ortağın varlığı ve desteği olmadan bir ebeveyn / bakıcı ve bir veya daha fazla bağımlı çocuktan oluşur. Son birkaç yılda "geleneksel" iki ebeveynli ailelerin sayısı azalırken, tek ebeveynli ailelerin sayısı artmıştır.

Tek Ebeveynli Ailelerin Zorlukları

Çocukların gelişmek için anne baba olan ve güvenilir bir eve ihtiyacı vardır. Tabii ki maddi sıkıntı ile yaşayan tek ebeveynler için çok daha zor. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı verileri, yaklaşık 30 milyon insanın çalışan yoksul olarak kabul edildiğini göstermektedir. Çalışan yoksulların tanımı, işgücünde 27 hafta veya daha fazla zaman geçiren, bu kişi çalışıyor veya iş arıyor, ancak gelirleri yoksulluk seviyesinin altında olan bir bireydir. Türkiye Nüfus Sayımı'na göre, bekar anneler en dezavantajlı gruplardan biridir ve yaklaşık yüzde 30'u yoksulluk içinde yaşamaktadır. Bu bekar annelerin çoğu, genellikle daha düşük ücretli işlere sahip oldukları için ailelerine bakamazlar. Bu nedenle tek ebeveynli aileler maddi olarak zorluk içinde olabilirler.

Tek Ebeveynli Ailelere Öneriler

Gelişen çocukları yetiştirmek için, tek bir ebeveyn, diğer birçok endişenin yanı sıra yaşamın birçok yönünü, hanehalkını, iş taleplerini, finansmanı dengelemelidir. Tüm ebeveynler benzer engellerle karşı karşıyadır, ancak tek ebeveynli bir ebeveyn için zorluk daha büyüktür.

• Çocuklarınızla ev kuralları belirleyin.
• Her çocuğa bölünmemiş bir dikkat verin, günlük 10 dakikalık bir-bir konuşma bile yardımcı olacaktır.
• Günlük hayatta, okulda ve evde sınırları belirleyin.
• Her zaman tutarlı ve adil olun.
• Çocukların programlara ve rutinlere ihtiyacı vardır (sıkıcı geliyor, ama işe yarıyor).
• Beklentilerinizi azaltın ve mükemmellik fikirlerini ortadan kaldırın.
• Suçluluk, mağduriyet duygunuzu kaybedin.Yargılayıcı insanları görmezden gelin.
• İyi çocuk bakımı, arkadaşlar, aile, komşula aracılığıyla desteğe ihtiyacınız var.
• Günlük öz bakım uygulayın, doğru yiyin, egzersiz yapın, uyuyun, meditasyon yapın. (Zamanınız yoksa, zaman ayırın.)
• Terapiye ihtiyacınız varsa, iyi bir aile terapisti yardımcı olacaktır.
• Çocuğunuzla birlikte sürekli olarak vakit geçirin ve eğlenceli aktiviteler yaparak aradaki bağı güçlendirin.